Pasen valt laat dit jaar, het zou nog een week later kunnen maar dat is het dan wel. Die eerste zondag na de eerste volle maan na de lentenachtevening valt altijd op een andere dag. Nu Pasen betrekkelijk laat valt, is de voorbereidingstijd ook wat langer en heb je zomaar acht zondagen na Epifanie, er is zelfs nog een negende beschikbaar in de liturgie. Tijd genoeg dus om Kerstmis ver achter ons te laten en ons nu te gaan voorbereiden op het voorjaar en de dingen die daarin een grote rol spelen. Pasen is dan bepalend en veel activiteiten worden ontwikkeld rondom dat Paasgebeuren. Voor ons als kerkgangers is de Vastentijd onlosmakelijk verbonden met De Goede Week en met het Paasfeest, net zo goed als het Carnaval, dat aan de Veertigdagentijd vooraf gaat, aan Pasen gekoppeld is. Maar daar vertel ik geen nieuws mee. De vraag die wij ons vandaag mogen stellen is, wat betekent die Veertigdagentijd voor ons en op welke manier geven wij daar invulling aan en is die tijd belangrijk voor ons met het oog op de Paasviering straks.
Er wordt wel eens gezegd dat de tijd sneller gaat naarmate je ouder wordt en dat is ook zo. Voor je gevoel dan want ik weet ook wel dat Armin Hary, die in 1960 in Rome de honderd meter voor het eerst in precies tien seconden liep, vandaag de dag niet meer door de selectie heen komt omdat het wereldrecord van Usain Bolt nu op 9.58 seconden staat. Die honderd meter worden dus wel sneller gelopen maar tien seconden duren nog steeds tien seconden. Toch gaat de tijd, naarmate we ouder worden, wel sneller en dat komt door het waarnemingsvermogen van ons mensen en door de betrekkelijkheid van alles. Bij alles wat vroeger op mijn agenda stond, was er een tijd van voorbereiding. Je wist dat er een bijzondere gebeurtenis aan kwam en daar waren bepaalde voorbereidingen voor nodig, er werd iets van je verwacht, er moest aan die gebeurtenis gewerkt worden en daardoor duurde die gebeurtenis niet alleen die ene dag maar ook de dagen ervoor en omdat je er zolang mee bezig was geweest kon je ook nog wel even nagenieten. Nu overkomt het me vaak dat ik vanavond ook nog even naar die gebeurtenis toe moet en dan nog moeite moet doen om me daarvoor vrij te maken. Zo schiet alles in een schim aan mijn waarneming voorbij en heb ik nauwelijks nog gelegenheid om er eens even bij stil te staan. Dan vliegt de tijd.
Toch hoop ik dat het mij lukt om bij de voorbereiding op het Paasfeest even rust te vinden in mezelf om mijn gedachten te richten op wat komen gaat, om dan even stil te blijven en de gebeurtenissen wat dieper tot me te laten doordringen zodat ik alles iets beter kan invoelen en beleven. Net als vroeger? Nou neen, het hoeft ook niet in een nieuwe wereldrecordtijd en na honderd meter is er nog veel meer levensweg te gaan maar laten we het nu eens proberen op de manier van 2017, lekker fris van de lever en helemaal nieuw en dan misschien omdat ik er goed over heb nagedacht, er misschien met anderen over heb gesproken en misschien ook omdat ik er door alles wat we samen vieren en door alle overige contacten, toch ook toe geïnspireerd ben geraakt. Samen op weg naar Pasen, die gedachte spreekt mij heel erg aan. Ik wens ons allen een goede Veertigdagentijd, op naar Pasen, oh ja, dit jaar op 16 april.
Jan Sentveld