De mooiste dag in het jaar is 21 december. Vanaf die datum worden de dagen weer langer en dat is heel plezierig. Het duurt wel even voor je het merkt maar ik herinner me dat je op 27 januari alweer zonder licht op de fiets van Alkmaar naar Egmond-Binnen kon rijden en dat vond ik heel mooi. Ik realiseer me dat dit al weer heel lang geleden is, vijftig jaar om precies te zijn. Een nieuwe baan en verhuizen naar Lisse met alle gevolgen van dien en dat juist na de
geboorte van onze zoon. Soms lijkt dat allemaal heel lang geleden, soms is het net of het gisteren was. Het ligt er maar aan welke bril je hebt opgezet.
Dit jaar heb ik niet zo stil gestaan bij de bijzondere dag die 21 december is want ik lag die dag in het LUMC waar ik gedotterd werd en twee stents werden ingebracht waardoor mijn problemen weer zijn opgelost. Ik voel me goed en blijf nog even onder controle, zoals gebruikelijk. Ik heb wel de feestdagen gemist, ook in de kerk en dat was wel jammer maar door de streaming heb ik toch kunnen deelnemen aan de vieringen al miste ik jullie allemaal heel erg. Het was niet anders. Iedereen bedankt voor de goede wensen, we maken er weer wat moois van.
Het mooiste dat er staat te gebeuren is dat de lente weer komt. Ik zag deze week, het is derde week januari als ik dit schrijf, alweer de narcissen langs de straat volop in bloei staan en als je goed kijkt loopt de natuur al weer uit en dat is een hoopvolle constatering.
Gisteren ging de zon schijnen en na de regenweken konden we weer even fietsen, heerlijk is dat. Even in beweging en dat mag ook wel, ik ben wel wat tekort gekomen en dat moet weer ingehaald worden. Er worden plannen gemaakt en dat is een prettige bezigheid. Waar gaan we dit jaar naar toe? Het maakt niet uit, als we maar een beetje plezier kunnen maken en genieten van de natuur en van de mensen om ons heen. Er zijn wel enkele dingen waar ik me zorgen over maak. De oorlog in het oosten zie ik nog niet aflopen en dat is niet goed. Die had nooit mogen beginnen, zo
gaan we niet met elkaar om. Kennelijk hebben sommige mensen geen ervaring opgedaan in het verleden en is de drang naar macht sterker dan het zalige gevoel van vrede. Als ik die meneer dan ook nog met de kerkelijke leiders in zijn land in actie zie, begrijp ik er niets meer van. Gekkenwerk, zei een freule in de kamer eens en dat is een goede typering. Tegenwoordig zeggen ze daar: “doe eens normaal” en dat is hierbij ook van toepassing.
Laten wij maar normaal gaan genieten van de naderende lente, van de steeds langer wordende dagen en voor je het weet mag de klok weer een uurtje vooruit. Dan worden de dagen nog langer en kun je nog meer genieten van alles wat groeit en bloeit in de natuur.
Straks gaat ook De Keukenhof weer open, dat bedoel ik dus. De toekomst ziet er kleurig uit, geniet ervan.
Jan Sentveld