”Ik voel me terug onder Gods aandacht”
Kent u dat? verhuizen? Uit ervaring kan uw verslaggever vertellen dat het een flinke klus is. Het is dan ook fijn dat Sandy de Ruiter tijd kon maken voor een interview in onze nieuwsbrief. Hoewel, tijd maken?? ‘’Schat, ga jij verder met inpakken? Ik ga met Niels op pad’’ klinkt het zondags bij het koffiedrinken. En we zien Martijn alleen naar huis gaan, terwijl wij de fiets pakken naar ‘De Roemer’ op de Botermarkt om meer over Sandy te weten te komen.
Ze is al samen met Martijn sinds 1994 en is in 1998 met hem getrouwd. Twee fijne kinderen zijn er uit voortgekomen: Jaimy, nu 21 en Sanne van 17. Ook hoor de hond bij het gezin. Belle is al 5 jaar maar gedraagt zich nog als een pup. ‘t Is een prachtige Bernersenner.
Sandy pakt elke ochtend de trein naar Leiden om naar haar werk te reizen bij Hal Allergy. Hier werkt ze als productiemedewerkster in het lab, ze zijn gespecialiseerd in de productie van medicatie om allergieën tegen te gaan. Hoewel je bij een productiebaan denkt aan eenzijdig werk is dit heel afwisselend. Elk medicijn heeft een eigen bereidingswijze en dit moet nauwkeurig gebeuren. Sandy maakt vooral het beginproduct voor de medicatie waar anderen mee verder gaan.
Naast haar werk leest ze graag. Vooral thrillers en romans met inhoud, niet de boetiek reeksen. Ook is ze een vaste bezoeker van de bioscoop samen met Martijn. Ze hebben hiervoor ook een klantenkaart waarmee ze onbeperkt kunnen gaan. Qua muziek is ze breed georiënteerd. Vooral veel muziek van nu, de ’80’s en klassieke muziek. Ze is fan van Dido en George Michael. Ze is ook verzot op platen/vinyl.
Verwachting
Het thema van deze uitgave is verwachting. Op 17 december 2017 zal Sandy op de 3e zondag van de advent (Gaudate) worden gedoopt en zo opgenomen worden in onze Oud-Katholieke gemeenschap.Wat verwacht ze van de doop?
‘’Weet ik niet, ik heb niet echt een verwachting. Ik vind het fijn dat ik gedoopt kan worden. Echt fijn dat het kan. Ik heb al lang de wens maar daarvoor geen verwachting. Ik vind het bijzonder dat Robert zei dat het als volwassene mogelijk is.’’
Als kind ging ze mee naar de zondagsschool met een vriendinnetje en met een nichtje af en toe mee naar een RK Kerk. Op woensdagmiddag wel eens met haar broers naar de kerk.
Als ik wat dieper met Sandy in gesprek raakt komt er toch een verwachting uit: Herboren worden. een nieuwe start. Het is ook een langverwachte wens die in vervulling gaat. Sinds haar schoonvader overleed (Frans Beunk, op 5 december 2016) vond ze de kerkdienst heel erg mooi en aansprekend. Martijn en Hanny (Sandy’s schoonmoeder) wilden weer vaker naar de kerk toe. Ook Sandy vond dat prettig en met kerst zijn ze gekomen.
‘’Ik moest wennen aan de dienst, met het zingen, maar het sprak me aan. Toen zijn we vaker gegaan.’’
Ze wilde kijken of het haar ook bleef aanspreken. Na een gesprek met Robert en Hanny kreeg ze de mogelijkheid gedoopt te worden in onze parochie.
Ze verwacht een nieuwe start. Ze voelt zich terug onder Gods aandacht. Ze heeft een moeilijke periode gekend, waarin het leek alsof ze in een donkere tunnel was beland. Het meest recent was het overlijden van haar schoonvader. Nu zit ze in de tunnel naar het licht: een mooie start komt eraan. Wellicht een mooie symboliek dat in de week van haar doop ook de verhuizing zal worden afgesloten met de overdracht van de sleutels van het oude huis: Een echte nieuwe start!
De kinderen van Sandy en Martijn geloven ook, maar voelen zich niet aangesproken door (onze) kerk. Ze vinden het mooi dat hun moeder deze weg gaat.
Op 5 november 2017 ontving ze de zalving voor de geloofsleerlingen als stap naar de doop toe. Daarna werd ze door Wim gevraagd mee te lopen om de gaven naar voren te brengen. Ook dat ervaarde ze als iets heel moois. Ze heeft er voor een lange tijd een gelukzalig gevoel over gehad. Als ze haar handen waste, dan niet de bovenkant….
Wat het extra bijzonder maakt is dat Martijn uit dezelfde doopvont gedoopt is. Dit is waar Sandy echt naar uitkijkt op 17 december.
Alpha cursus
Sandy is samen met Martijn mee gaan doen met de Alpha cursus die gegeven wordt in onze parochie. Ze hoopt in deze cursus meer te leren over het geloof, van en met anderen over de diverse onderwerpen die aan bod komen.
Het heeft veel gebracht: In de cursus leert ze de deelnemers op een andere manier kennen en dat er meer overeenkomsten zijn dan je aanvankelijk dacht. Door naar anderen te luisteren ga je zelf meer nadenken over onderwerpen en soms zelfs anders denken. Op het moment van het interview zijn er 6 avonden geweest. Het zijn mooie bijeenkomsten.
Een avond ziet er alsvolgt uit:
Je gebruikt samen een maaltijd, soms wordt daarbij een gedicht of een verhaal voorgedragen (bijvoorbeeld uit de bijbel). Aansluitend volgt een film. daarna splitst de groep zich in 2 en wordt de film onderling besproken.
Als altijd leg ik ook Sandy een aantal punten voor:
Wat is het mooiste kerkgebouw en waarom?
Ik vind de RK Bavo erg mooi. Ik ben er nooit naar binnen geweest, maar de buitenkant spreekt al enorm aan, zeker nu de steigers weer weg zijn. Het beeld van deze kerk in de rode ochtendlucht in de zomer is echt een prachtig plaatje!
Geloven maakt blij?
Ja eigenlijk wel. Tis een gevoel wat ik heb. Niet te omschrijven, maar iets van binnen
Over 5 jaar….
Dan hoop ik (en ga ik er vanuit) nog steeds gelukkig getrouwd te zijn met Martijn. De oudste zal dan wel het huis uit zijn. Het is moeilijk om vooruit te kijken, ik kijk nooit te ver vooruit. Ik weet niet wat er in de tussentijd gebeurd, de wereld is raar. Aanslagen, haat en nijd onderling, maar ik heb wel een hoop dat we met alle geloofsovertuigingen op een punt kunnen komen waarbij het niet uitmaakt of je katholiek, christelijk of moslim bent en je voor je geloof kunt uitkomen.
Niels Ras