Licht? Dat is het eerste wat bij mij opkomt als ik aan Pasen denk. Is dat ingegeven door mijn katholieke opvoeding vraag ik mij dan af? Zijn er nog andere synoniemen die er van toepassing op zijn? Zou het begin van een nieuwe tijd nog een emotie kunnen zijn? Tja dat laatste zou kunnen en laat ik daar dan eens op doorgaan.
Voor mij is een nieuwe tijd heden ten dage eens te meer een issue. Had ik al een vaag gevoel dat er in mijn community van alles loos was, de laatstleden controverse rondom de Suit Supply poster campagne drukte heel Nederland nog eens fijntjes op de feiten. Ik hoef geen uitgebreid relaas te schrijven over wat er gebeurde, iedereen heeft wel één of andere vorm van social media en is dus op de hoogte.
Wat het mij vooral duidelijk maakte was dat de zo sluimerende schijntolerantie nu in één klap af werd gedaan. Er is geen tolerantie als het om zoenende mannen gaat. We hebben in de jaren 70 weliswaar veel bereikt, maar dat is weg. Heb ik behoefte aan een nieuw licht? Jazeker heb ik dat. Onze community kan niet verder in deze schijnbare acceptatie, want die is flinterdun gebleken. Waar is echter dat licht dan te vinden? Zit het in de campagne “#IKBENHETZAT? Moeten we weer de straat op om onze plek in de maatschappij te herclaimen? Moeten we genoegen nemen met de TV persoonlijkheden die staan voor onze community zoals we dat in de jaren 70 deden met Albert Mol?
Ik merk dat ik licht nodig heb in deze tijden, en ik zoek er dan ook naar. Ben ik verwijderd geraakt van het licht omdat mijn geloof zich niet meer toont in kerkbezoek en de daaraan gekoppelde regelmaat? Ik merk dat ik die vraag niet kan beantwoorden. Ik zoek naar licht en hoop het te gaan vinden.
Willem de Wit