Verlangen naar een viering

Beste medeparochianen,

Toen de corona ons overviel was het even slikken. Op zondag niet naar de kerk. En dat houdt in ook nergens dienstbaar kunnen zijn als organist wat ik maar al te graag doe. Ik heb het altijd heel belangrijk gevonden om die eeuwige lofzang gaande te houden. Ik zit niet op de orgelbank om furore te maken. Goddank mocht ik op Beloken Pasen online spelen bij de PKN in Haarlem Noord. Een voorganger, iemand met een cornet, Jansje die de gezangen voor haar rekening nam en ik op het orgel. De viering werd nog verder overgenomen door de gemeente Castricum en Arkel. De dienst duurde ruim een uur. Ik had eerst totaal geen benul hoe dat over zou komen. Het is en was voor mij een gewone dienst. Ik heb er totaal geen erg in gehad dat je voor een lege kerk zat. En we gingen met een goed gevoel naar huis. De donderdag ervoor heb ik er ook een uitvaart gespeeld. Keurig: ongeveer 25 mensen in de kerk op gepaste afstand. Ik ben heel dankbaar dat ik de kerk weer eens van binnen heb gezien. Op 3 mei heb ik weer een dienst gehad met een soliste. Fijn om te kunnen en mogen doen. Ik kijk wel met groot verlangen uit naar het moment dat we weer naar de Kinderhuissingel kunnen om elkaar daar in levende lijve en in goede gezondheid te ontmoeten. Tot in betere tijden.

Vrede en alle goeds,

Wim Mensink