Beste parochianen en vrienden van onze parochie,
Bij het schrijven van mijn bijdrages voor het parochieblad worstelde ik natuurlijk met de vraag in hoeverre ik nu – en vooral ook hoe uitgebreid – ik op de heersende corona-epidemie in zou moeten gaan. Geloven heeft immers ook met realiteit te maken en kerk met actualiteit.
Maar hoever ga je daarin?
Als deze editie op uw deurmat of in uw digitale brievenbus valt zijn we alweer een paar dagen verder en zijn mijn gedachten wellicht achterhaald door de nieuwe realiteit. Ik denk dat we allen de krant lezen en het journaal volgen, daar hoef ik niets meer aan toe te voegen.
De andere aspecten zijn moeilijker grijpbaar. Wat doet deze nieuwe situatie met mij, met ons als gemeenschap?
Zelf probeer ik nuchter en zakelijk te blijven. We leven in een land waar de dingen die georganiseerd moeten worden meestal goed verlopen: de zorg en de voedselvoorziening is in grote lijnen goed geregeld zolang we ons allen aan de afspraken houden die gemaakt zijn.
Soms helpt het dan ook goed naar jezelf te kijken en je eerste gedachte kritisch te evalueren alvorens hem uit te voeren. Ook ik wilde natuurlijk telkens meer dan ik redelijkerwijs nodig had in mijn karretje in de winkel te leggen. Tot tien tellen helpt dan. Ik vind het ook niet plezierig mis te grijpen als ik uit het bejaardenhuis kom na mijn werk en er is geen rijst meer. Maar dat zijn de kleine dingen.
Belangrijker is dat we naar elkaar omkijken.
Mocht het u zwaar worden thuis aarzel niet gewoon te bellen met de pastoor (06-22920471). Een luisterend oor kan helpen. Als er iets praktisch moet gebeuren: laat het weten. Er zijn mensen die voor u boodschappen willen doen of u anderszins kunnen ondersteunen – in onze parochie!
De “pastorale bijdrage” heb ik gewoon geschreven met de gedachte aan Pasen dat we hoe dan ook zullen vieren. In onze harten en gedachten of door naar de uitzending via internet te kijken (zie elders in dit nummer). Het is soms ook goed om niet aan corona te denken 😊, dan kunnen we de ernst van de situatie beter dragen.
Ik hoop dat u en ik gezond door deze tijd heen komen en elkaar spoedig weer persoonlijk kunnen ontmoeten.
Met een hartelijke groet van huis tot huis,
Robert Frede, pastoor