Het is een week voor Pinksteren als u deze uitgave toegestuurd krijgt. Tegen die tijd bent u ook op de hoogte gebracht van de manier waarop in onze kerk de vieringen hervat zullen worden en misschien werd er dan al een kleine invulling gegeven van het vurige verlangen dat u en mij dezer dagen vervult. Ik ga ervan uit dat het Pinksterfeest dit jaar digitaal gevierd gaat worden. De versoepeling van de regels gaat pas een week later in maar of we er dan al zijn, is nog maar de vraag. Ik wil niet vooruit lopen op de richtlijnen van het parochiebestuur en wacht dus rustig af. Ik hou de vlammen van mijn vurige verlangen nog even gedekt, want ik kan wel alles willen, als het niet haalbaar is, dan willen we alles en kunnen we nog niets.
Het onderwerp heeft uiteraard wel te maken met het Pinksterfeest dat voor ons ligt. In de Handelingen der Apostelen lezen we dat “zij allen op één plaats bijeen waren, en plotseling vanuit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag kwam, die het hele huis vulde. En er vertoonden zich aan hen tongen als van vuur, die zich verdeelden en zich op ieder van hen neerzetten. En allen werden zij vervuld van de heilige Geest en begonnen in andere talen te spreken, zoals de Geest hen deed spreken”.
Die wonderbare nederdaling van de Heilige Geest brengt ineens weer leven in die groep gedemoraliseerde leerlingen, die niet wisten hoe ze nu verder moesten. Hun meester was er niet meer en wat moesten zij nu zonder Hem beginnen? Daar komt nu verandering in en de mensen op het plein horen hen spreken in alle talen van de mensen die er waren. Ze kwamen overal vandaan, lezen we en kennelijk waren de internationale contacten van de stad Jeruzalem toen bijzonder ontwikkeld want er worden nogal wat landen genoemd.
Vandaag zitten we allemaal nog afgesloten van ons normale gedrag. Vurig verlangen we ernaar om weer gewoon te kunnen doen wat we altijd deden. Als we al wat gedeprimeerd zijn geraakt door alles wat wel en niet kan, dan hebben we grote behoefte aan die vurige inspiratie om weer alles uit de kast te kunnen trekken en weer een actief bewogen samenleving te worden, niet gehinderd door wat dan ook. Vurig hopen wij dat die Geest ons zal inspireren. Moge het een Zalig Pinksterfeest voor ons allemaal worden.
Jan Sentveld